1 stycznia 2022 weszła w życie ustawa o uldze na robotyzację wprowadzona w ramach Polskiego Ładu, która będzie obowiązywać przez kolejne 5 lat. Jednym z wielu celów stawianych przed Polskim Ładem jest zwiększenie konkurencyjności oraz innowacyjności polskich przedsiębiorców. Narzędziem mającym zapewnić pobudzenie gospodarcze w zakresie nowych technologii jest ulga na robotyzację, która według ekspertów i prawodawców ma być zachętą dla firm do inwestowania w nowe technologie oraz szansą na ich szybszy rozwój.

 

Ulga ta jednak od samego początku budzi jednak wiele pytań m.in. kto z niej skorzysta, na jakich zasadach itp.?

 

W ramach przypomnienia, ulga polega na możliwości dodatkowego odliczenia 50% kosztów poniesionych na m.in. nowe roboty. Kwota odliczenia nie może przy tym przekraczać kwoty dochodu uzyskanego przez podatnika w roku podatkowym odpowiednio z pozarolniczej działalności gospodarczej (PIT) oraz z przychodów innych niż przychody z zysków kapitałowych (CIT). Podatnik chcący skorzystać z odliczenia musi w terminie złożenia zeznania, w którym dokonuje tego odliczenia, składać informację, według ustalonego wzoru, zawierającą wykaz poniesionych kosztów podlegających odliczeniu.

Jak się jednak okazuje, nie tylko sam robot może sprawiać problemy podatnikom, ale również koszt jego nabycia.

 

Zgodnie z art. 38eb ust. 1 ustawy o CIT (art. 52jb ust. 1 PIT) „podatnik prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą może odliczyć od podstawy obliczenia podatku, (…), kwotę stanowiącą 50% kosztów uzyskania przychodów poniesionych w roku podatkowym na robotyzację (…).” Na podstawie tego fragmentu przepisu można przypuszczać, iż w ramach ulgi odlicza się koszty uzyskania dochodu w rozumieniu ustawy, a więc w przypadku nabycia środka trwałego jakim jest robot, odlicza się w ramach ulgi na robotyzację odpisy amortyzacyjne. To stanowisko potwierdza również Minister Finansów w odpowiedzi dla jednego z pism branżowych.

 

Jednak w ust. 2 omawianych artykułów zawarto, iż „za koszty uzyskania przychodów poniesione na robotyzację uznaje się:

 

1) koszty nabycia fabrycznie nowych, (…).” Można, więc się zastanowić, czy aby ustawodawca nie wprowadził na potrzeby ulgi osobnej definicji „kosztów uzyskania przychodów poniesionych na robotyzację”, w ramach której podatnik mógłby dodatkowo odliczyć 50% kosztów jednorazowego nabycia, zamiast odpisów amortyzacyjnych. Argumentem przemawiającym za tą tezą jest uregulowanie w ustawie rozliczenia w związku z ulgą na robotyzację opłat leasingu finansowego, który również stanowi jeden z kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów ulgi na robotyzację, a w ramach którego uwzględnia się faktycznie poniesione koszty przedsiębiorcy (opłaty leasingowe). Dlaczego zatem ustawodawca miałby rozróżniać, iż w przypadku zakupu uwzględnia się odpisy amortyzacyjne, a w przypadku leasingu finansowego poniesiony koszt?

 

Jaka jest różnica?

 

Dla podatnika różnica jest fundamentalna. Przede wszystkim przy jednorazowym odliczeniu kosztu nabycia robota, przedsiębiorca ma pewność, iż cały koszt zostanie uwzględniony do kalkulacji ulgi.
W przypadku amortyzacji, takiej pewności nie ma, a wręcz jest wielce prawdopodobne, iż to się nie uda. Wynika to z faktu, iż robot zakupiony w styczniu 2022 r. można amortyzować dopiero od lutego 2022 r. do grudnia 2026 r., co oznacza, iż uda się wykorzystać odpis w odniesieniu do 88,5% wartości robota (przy liniowej stawce amortyzacyjnej 18%). Co prawda w obecnie obowiązującym brzmieniu przepisów, można wywnioskować, iż w przypadku uznania za koszt w ramach ulgi odpisu amortyzacyjnego do ulgi będzie można wliczyć opisy amortyzacyjne robotów zakupionych przed dniem 1 stycznia 2022 r., co nie zmienia faktu, że w takiej sytuacji zostaną wykorzystane odpisy w odniesieniu do 90% wartości robota.

 

Mając na uwadze fakt, że w toku prac legislacyjnych omawiane przepisy nie zostały doprecyzowane, to atrakcyjność ulgi będzie zależała od tego jaką praktykę przyjmą organy. Wobec powyższego, aby zabezpieczyć swoje interesy, rekomendowanym dla podatników rozwiązaniem będzie uzyskanie interpretacji indywidualnej w tym zakresie.

 

Podstawa prawna:

 

Ustawa z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 z późn. zm.).

Ustawa z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1800 z późn. zm.).

 

Autor:

Paweł Celiński, DB77 Tax&Legal